Barocoa

Dzisiejszy post będzie mocno aromatyzowany gęsto-słodką kubańską czekoladą, przywołującą na myśl najmilsze wspomnienia z kraju palącego słońca i dorodnych palm.

Sa Pa

Nie doświadczyliśmy Sa Pa w barwach soczystej zieleni ani w promieniach wietnamskiego słońca. Nie zjeździliśmy rejonu na skuterze i w zasadzie nawet nie wykroczyliśmy poza utarte turystyczne szlaki. Umorusani w błocie i glinie, przemoczeni od uciążliwej i nieustającej mżawki podążaliśmy posłusznie za przewodniczką zorganizowanej wycieczki, usiłując, częściowo daremnie, poprzez warstwy gęstej azjatyckiej mgły dostrzec otaczające nas potężne tarasy ryżowe. Na pokrzepienie tego mroźnego poranka, jeszcze przed wycieczką, zostaliśmy poinformowani, że mamy pecha, bo dzień wcześniej była piękna pogoda, a teraz padać będzie bez przerwy. I co? I to była nasza najfajniejsza wycieczka z całego wyjazdu!

Cameron Highlands & Penang

Malezja kryje ogromną ilość skarbów natury, dlatego jako zwolennik aktywnego wypoczynku nie sposób się tutaj nudzić. Z naszych 5 dni próbowaliśmy wycisnąć jak najwięcej się tylko dało, mimo to już na wstępie musieliśmy zrezygnować z (podobno) świetnej możliwośći snorkellingu na rajskich wysepkach Pulau Perhentian leżących na zachodnim wybrzeżu. Nie twierdzę jednak, że ten pomysł nie chodził nam jakiś czas po głowie.

Kambodża

Wstajemy niemal równo z wietnamskim słońcem, by kontynuować naszą podróż zachwytów tym razem na kambodżańskiej ziemi. Dzielnie utrzymujemy równowagę na rozklekotanym "cyclo", dodatkowo obciążonym naszym bagażem, i powolnym tempem przemieszczamy się w stronę przystani. Kierowca Wietnamczyk żegna nas swoją pożyteczną wersją angielskiego, powtarzając parokrotnie "tip me, tip me!"

Morning Glory

Samo wspomnienie bezsenności pierwszych nocy naszych wietnamskich wojaży do dzisiaj przyprawia mnie o zawrót głowy. Gdy z tego powodu każda noc była katorgą, a każdy poranek wyczekiwanym utęsknieniem, z radością sięgającą zenitu wybrałam się o piątej rano na eksplorowanie Delty Mekongu. Tym bardziej chętnie, bo to właśnie rześkie poranki dawały jedyne chwile wytchnienia, na które próżno było czekać przez resztę dusznej doby.

George Town, Malezja

Malezja była cudownym przypadkiem naszej podróży. Przypadkiem, bo dołączyła do planu w wyniku popołudniowej rozmowy „pół żartem, pół serio” i jednego rzutu okiem na mapę Azji. Tak narodzona idea znalazła potwierdzenie w kosztach lotów azjatyckich tanich linii lotniczych. Jak się okazało, najatrakcyjniejszą cenowo opcją na wydostanie się ze Siem Reap w Kambodży i powrót do Wietnamu jest przelot przez Kuala Lumpur.

W stolicy, w Hanoi

Geograficzna specyfika kraju niejako „narzuca“ turystom charakter podróży. Wietnam jest podłużny i stosunkowo wąski (licząc w środkowej części jedynie 50 km), dlatego dla wielu z nas wybór redukuje się do dwóch opcji. Z północy można zjechać na południe bądź z południa piąć się na północ. Nie wolno zignorować także kaprysów pogody, a ta bywa w Wietnamie bardzo różnorodna. Na północy, wysoko w górach, zimą potrafi pojawić się śnieg, Wietnam środkowy i południowy cechuje się klimatem tropikalnym i naprzemienną porą suchą bądź deszczową. Te dwa faktory zdecydowały o tym, że naszą podróż (przypadającą na koniec kwietnia i maj) zaczęliśmy od położonego na południu, gwarnego Sajgonu. W ten sposób udało nam się, zgłębiać deltę Mekongu co prawda w skwarnym upale ale za to bez towarzystwa monsunowych deszczy.

Podczas trzytygodniowej podróży nie zobaczyliśmy oczywiście całego kraju, a nawet jego połowy. Wietnam jest potężny, dużo jego terenów stanowią góry i wyżyny, my najczęściej przebywaliśmy w okolicach ciągnącego się na 3451 km (!!) wybrzeża. Na domiar tego urozmaiciliśmy naszą wyprawę Kambodżą i Malezją. Dzisiaj jednak nie o tym a za to o północy kraju i jego tętniącą życiem stolicą.

Good Morning, Vietnam

Nieodzownymi etapami podróży, za którymi przepadam nie mniej i nie więcej niż za podróżą samą w sobie, są moment "przed" i moment "po". "Przed" jest planowanie, kombinowanie, wymyślanie trasy, wyszukiwanie biletów, znajdywanie miejsc, ustępstwa i rezygnacje, czytanie, oglądanie zdjęć i relacji, czekanie. "Po" to czas powrotu do domu, z bagażem pamiątek i przeżyć, z trochę innym, nowym ja. To moment, w którym zwalnia się zawrotne podróżnicze tempo i w spokoju delektuje się zebranymi doświadczeniami.

Kraj wulkanów: Chimborazo

W pierwszy dzień roku, zamiast podsumowania tego minionego, ja wciąż nadrabiam zaległości nie do nadrobienia. Spośród tak wielu odwiedzonych przeze mnie miejsc nie wszystkie dadzą radę trafić na bloga, nie wszystkie muszą tu trafić, a również wiele z nich tracąc swoją aktualność wraz z mijającym czasem jakoby przeterminowało się i nie sposób byłoby sklecić na ich temat coś niewymuszonego i naturalnego.

Chyba się powtarzam, ale ani myślę wpisać częstszego blogowania na listę postanowień noworocznych. I dlatego, że są rzeczy o wiele bardziej ważne, I dlatego że lista moich postanowień noworocznych nie istnieje. Plan i ogólny zarys działania gdzieś tam majaczą na horyzoncie od lat i ciężko rozbić je na kilkunastopunktową listę wyrzutów sumienia dręcząca cały rok. Resztą, może z lenistwa, nie zawracam sobie głowy.

Baños

Pominięty milczeniem na blogu okres mojego półrocznego pobytu na brytyjskich wyspach zaowocował w szaleńczych poszukiwaniach lotów do zapomnianego turystycznie Ekwadoru. Jedyne lepsze destynacje podróżnicze od tych wypływających ze sfery marzeń są te dyktowane zawartymi przyjaźniami. To przecież żadna tajemnica, że kraj widziany przez pryzmat tubylców ukazuje się w całkiem innej odsłonie niż ta, która kreowana jest na kartach przewodników.

Tak się stało, że jedna z moich angielskich współlokatorek, Dani, pochodzi z Ekwadoru. Od czasu jej poznania oczywistym stało się, jaki kraj będzie dla nas wprowadzeniem do zapoznania się z kontynentem Ameryki Południowej.